Regen en thunderstorms in koffieregio Colombia

Vanwege een slechte wifi verbinding op Bogota airport en geen gratis wifi op Atlanta airport hierbij het laatste reisblog nu pas die jullie nog te goed hadden:

Met een vertraagde terugvlucht vanaf Bogota nu (helaas) dus even genoeg tijd om het laatste stukje van ons reisblog te typen.

De aankomst in de koffieregio was spectaculair en we genoten meteen van de mooie omgeving (groene bergen, palmen, jungle, dennenbomen, bamboe en koffieplantages door elkaar). Salento is een klein dorpje midden in die prachtige natuur, waardoor we besloten gelijk de volgende dag te gaan wandelen in de Cocora vallei. Een wandeling van circa 5 tot 6 uur door weilanden, jungle, een berg op, langs een "kolibrie farm" en op de weg terug werd prachtig uitzicht over 60 meter hoge wax palms beloofd.

De wandeling bleek wat zwaarder dan gedacht (continu klimmen en over rotsen heen klauteren en de rivier oversteken over gammele hangbruggetjes). Maar het mooie weer en de prachtige omgeving maakte veel goed. De kolibries van zo dichtbij zien was erg grappig en de klim naar het hoogste punt van de wandeling viel mee.
Helaas kwamen bij aankomst de wolken binnendrijven waardoor er van het mooie uitzicht niks over bleef. De hele weg naar beneden bleef mistig en op een gegeven moment begon het ook te regenen. Stoer met onze poncho's aan stapten we door en besloten we dat megahoge wax palms in de mist eigenlijk ook wel aparte en mooie foto's opleverden. :-)
Totdat het steeds harder ging regenen, we met poncho's en al helemaal doorweekt raakten en het ook nog begon te stormen en onweren. Gelukkig voor ons hadden we toen net het eindpunt bereikt, waarvandaan we met jeeps weer teruggereden zouden worden naar het dorp.

Dit bleek alleen ook nog een spannend vervolg op de wandeling want het bleef maar regenen en onweren en de weg was in één grote rivier veranderd. Onze chauffeur wees ook telkens angstig op de woest kolkende rivier. En op één punt stonden zelfs allemaal auto's stil die niet door de waterstroom heen durfden/konden rijden die daar de weg kruiste. Onze chauffeur sloeg snel een kruisje en reed er vervolgens zo snel mogelijk doorheen. :-)

Met droge kleren aan konden we de hele situatie wel weer waarderen en beseffen wat voor iets spannends we nu weer hadden meegemaakt.

De volgende dag begon helaas ook in de regen, maar toch besloten we naar een nabijgelegen koffieplantage te wandelen (je kan toch niet naar de koffieregio zijn geweest zonder een koffieplantage van dichtbij te hebben gezien natuurlijk!).
Gelukkig voor ons werd het smiddags toch nog droog en brak de zon door. En zo hadden we een leuke en interessante rondleiding over de koffieplantage. Uiteraard nog even zelf koffiebonen geplukt en de koffie geproefd.

Na de koffieregio hadden we nog 2 dagen Bogota. Hier hebben we ons vermaakt in het Museo del Oro (grootste/beste goudmuseum ter wereld) en hebben we ons verbaasd over de weinige restaurantjes in het oude stadscentrum en de vele restaurantjes in een buitenwijk ver weg. :-)

Ook nog een dagje naar nabijgelegen dorp Zipaquirá geweest om daar de zoutmijn en daarin gebouwde zoutkathedraal te bezoeken. Prachtig gemaakt en interessant en spannend om door de grotendeels donkere mijn te lopen. Hopelijk is er nog wat te zien op de foto's.

Mysteries die we in Colombia niet hebben kunnen ontcijferen:
Waarom gaat driekwart van de restaurants al om 6 of 7 uur savonds dicht?
Hoezo is Colombia het enige land wat wij in Zuid-Amerika hebben gezien waarbij de bussen, boten, vliegtuigen, etc. nooit op de tijd vertrekken die je verwacht en soms bomvolle busjes nog blijven wachten op meer passagiers en compleet lege busjes met alleen ons er in al gaan rijden?
Hoe hebben ze er daarentegen in een stad als Bogota het recentelijk voor elkaar gekregen om een expres bussysteem (de TransMilenio) te creëeren die supersnel, superefficiënt en vooral ook supervaak rijdt?
Waar komt de slogan dat Colombia de vriendelijkste mensen heeft vandaan? (Wij vonden de mensen niet uitzonderlijk veel vriendelijker dan in de rest van Zuid-Amerika en in Bolivia waren ze zelfs nog vriendelijker)
Maar vooral: hoe komt het toch dat het grote toerisme dit land met prachtige diverse landschappen (van Caribische stranden tot groene jungles) nog niet massaal ontdekt heeft?

Oh ja, en nog één laatste ding (sorry, ik kan het toch niet laten): we hebben uiteindelijk nog veel gevlogen in Peru, Ecuador en Colombia en veel luchthavens gezien. Ik wil bij deze el dorado luchthaven van Bogota uitroepen tot minst efficiënte luchthaven die we gezien hebben. Hier gaat niks op tijd en moet je vooral lang lang wachten. Ook, toegegeven, ze zitten middenin een mega verbouwing, maar schiphollers, kunnen we er niet wat collega's heen sturen want dit kan zoveel beter! ;-)

Nu nog meer dan 2 uur wachten op onze vertraagde vlucht en dan zijn we weer op weg naar het vertrouwde Nederlandje.
Tot snel!

----------

Inmiddels gelukkig ook alweer goed thuis aangekomen na as vertraging. Opgehaald door onze lieve ouders en meteen weer een fijn thuis-gevoel. Nu nog even de jetlag afschudden en we zijn weer echt geland. :-)
Bedankt allemaal voor het volgen van onze reis en alle leuke berichtjes op de blog en op Facebook. Tot snel!