De Bolivia Experience
Door: Jaap
24 December 2013 | Peru, Cuzco
Na Uyuni hebben we een paar dagen La Paz bezocht. Daarna zijn we doorgereisd naar Copacabana om het enorme Lake Titicaca te bezoeken en het daarin gelegen mooie Isla del Sol (waar volgens de legende zowel de zon als de eerste Inca's 'geboren' zijn). Sinds gisteren zit onze Bolivia experience er alweer op (zitten nu in Cuzco, Peru). Een kleine Bolivia - Argentinië standoff is wel op z'n plaats.
De hoofdstad
Waar Buenos Aires ons niet direct greep deed La Paz dit zeker! Los van dat La Paz een stuk fotogenieker is (zie foto), ervaar je de stad ook veel meer. Waar BA behoorlijk westers is (anoniem, westerse kleding, grote kantoorgebouwen, grote winkels & restaurants) is La Paz veel authentieker. Een ongeorganiseerde chaos waarbij het leven elke dag spontaan op straat lijkt te ontstaan. Straten vol met traditioneel geklede vrouwen (denk rokken, bolhoed en goederen in fel gekleurde draagdoek op de rug) die hun waren overal proberen te verkopen. Kleine verstopte winkeltjes en restaurants. Wegen vol met toeterende minibusjes en grote oude Dodge stadsbussen die zwaartekrachttartend stijle wegen op- en afkruipen. En het mooie is dat het nooit beklemmend voelt, maar juist heel vrij, alsof de chaos prima werkt.
Voor de meeschrijvers: officieel is Sucre de hoofdstad (vergelijkbaar met Amsterdam en Den Haag).
Het dorp
In Argentinië waren de toeristendorpen (bijvoorbeeld El Calafate voor de Perito Moreno en Puerto Madryn voor Valdes) ook echt toeristendorpen, vol met souvernirwinkels, luxe hotels, touroperators en restaurants. In Bolvia waren Tupiza, Uyuni (van de tour van het vorige verhaal) en Copacabana (voor Lake Titikaka) de tegenhanger. Met moeite vind je daar één straat met een aantal restaurantjes en touroperators en de luxe hotels zijn onvindbaar. Verder is het gewoon een dorp, net echt!
Ik moet Argentinië dan weer nageven dat je in Bolivia soms struikelt over de straatverkopers bij het touristische hoogtepunt, wat natuurlijk nogal afdoet aan de puurheid ervan.
De mensen
De landen zijn weliswaar wat groot om één typering te maken, maar er zijn twee duidelijke verschillen. Het duidelijkste in de authenticiteit, waar Argentinië gewoon westers is, is Bolvia dit zeker niet. Zelfs de hoofdstad ademt (zoals gezegd) nog volop authenticiteit uit. Verder zijn Bolivianen opvallend ingetogen, wat een heerlijke rust geeft als je uitgebreid in een souvernirwinkel staat te kijken of als je alleen wat informatie over een tour wilt zonder direct te moeten kopen.
De natuur
Argentinië is gigantisch en heeft dus vanzelfsprekend een aantal prachtige highlights (Iguazu falls, Perito Moreno gletsjer en omgeving van Salta in het bijzonder), maar Bolivia heeft echt een bizar extreem landschap. De tour was natuurlijk het hoogtepunt, met rode en groene meren, de enorme zoutvlakte en een opgedroogd koraalrif zo ver als je kan kijken (op 3500+ Meter hoogte...). En dan hebben we nog niet eens de jungle van Bolivia bekeken.
De bereisbaarheid
Hier wint Argentinië dik, want Bolivia loopt hopeloos achter in het voorzien van (met name niet hardcore backpackende) toeristen. Argentinië heeft luxe bussen, goede hotels, tourist info points en algemene voorzieningen. En Bolivia nauwelijks.
Geld
Hoewel de prijzen in Argentinië vrij westers zijn is het geld dat niet echt. Behoorlijke inflatie, soms een loterij of de pinautomaat het doet en altijd een toeslag moeten betalen bij het pinnen. Ook de merkwaardig zeer lange rijen die op willekeurige momenten voor een pinautomaat leken te ontstaan waren niet echt hoopgevend. In Bolivia leek het even net zo problematisch (na aan de grens vier banken zonder succes te hebben geprobeerd), maar als je de juiste bank hebt gevonden (BancoFie) dan gaat het prima. En alles is zo goedkoop (avondeten voor €5 pp) dat je toch niet veel hoeft te pinnen.
Mooiste ervaring van onze reis
Argentinië: staren naar het water (vloeibaar bij Iguazu falls, bevroren bij Perite Moreno en bevolkt door walvissen in Valdes).
Bolivia: natuurlijk de 4 daagse Tupiza - Uyuni tour, maar zeer dicht daarop toch ook de 1,5 uur durende taxirit in La Paz van ons hotel naar een uitkijkpunt over de stad. Eerst vechten om elke centimeter om een kruispunt over te komen en dan door hele straten die een openbare markt, garage of wasstraat zijn geworden rijden naar een prachtig uitzichtpunt over de stad.
Slechtste ervaring van onze reis
Argentinië: denken een wandeling van twee uur te maken in Bariloche om vervolgens door moeizame busschema's en slecht aangegeven paadjes de wandeling uit te breiden naar bijna zes uur.
Bolivia: de heuvel naast ons hotel in Copacabana die een mooi uitzicht over het dorp en Lake Titikaka zou moeten geven. Op 3900 meter nog eens een paar honderd meter klimmen was al een matig idee, maar de bedevaartsplek waar we uitkwamen was smerig, volledig beklad met graffiti en zo te ruiken ook populair als openbaar toilet.
Afijn, Bolivia vonden we prachtig, maar je moet je wel even instellen op basic reizen en dat was na het vrij westerse Argentinië best een cultuurshock. We zijn nu weer een stapje omhoog in de ontwikkeling gegaan in Peru, en we zullen in ons volgende bericht natuurlijk alles over de Machu Picchu vertellen!
Hasta luego!
De hoofdstad
Waar Buenos Aires ons niet direct greep deed La Paz dit zeker! Los van dat La Paz een stuk fotogenieker is (zie foto), ervaar je de stad ook veel meer. Waar BA behoorlijk westers is (anoniem, westerse kleding, grote kantoorgebouwen, grote winkels & restaurants) is La Paz veel authentieker. Een ongeorganiseerde chaos waarbij het leven elke dag spontaan op straat lijkt te ontstaan. Straten vol met traditioneel geklede vrouwen (denk rokken, bolhoed en goederen in fel gekleurde draagdoek op de rug) die hun waren overal proberen te verkopen. Kleine verstopte winkeltjes en restaurants. Wegen vol met toeterende minibusjes en grote oude Dodge stadsbussen die zwaartekrachttartend stijle wegen op- en afkruipen. En het mooie is dat het nooit beklemmend voelt, maar juist heel vrij, alsof de chaos prima werkt.
Voor de meeschrijvers: officieel is Sucre de hoofdstad (vergelijkbaar met Amsterdam en Den Haag).
Het dorp
In Argentinië waren de toeristendorpen (bijvoorbeeld El Calafate voor de Perito Moreno en Puerto Madryn voor Valdes) ook echt toeristendorpen, vol met souvernirwinkels, luxe hotels, touroperators en restaurants. In Bolvia waren Tupiza, Uyuni (van de tour van het vorige verhaal) en Copacabana (voor Lake Titikaka) de tegenhanger. Met moeite vind je daar één straat met een aantal restaurantjes en touroperators en de luxe hotels zijn onvindbaar. Verder is het gewoon een dorp, net echt!
Ik moet Argentinië dan weer nageven dat je in Bolivia soms struikelt over de straatverkopers bij het touristische hoogtepunt, wat natuurlijk nogal afdoet aan de puurheid ervan.
De mensen
De landen zijn weliswaar wat groot om één typering te maken, maar er zijn twee duidelijke verschillen. Het duidelijkste in de authenticiteit, waar Argentinië gewoon westers is, is Bolvia dit zeker niet. Zelfs de hoofdstad ademt (zoals gezegd) nog volop authenticiteit uit. Verder zijn Bolivianen opvallend ingetogen, wat een heerlijke rust geeft als je uitgebreid in een souvernirwinkel staat te kijken of als je alleen wat informatie over een tour wilt zonder direct te moeten kopen.
De natuur
Argentinië is gigantisch en heeft dus vanzelfsprekend een aantal prachtige highlights (Iguazu falls, Perito Moreno gletsjer en omgeving van Salta in het bijzonder), maar Bolivia heeft echt een bizar extreem landschap. De tour was natuurlijk het hoogtepunt, met rode en groene meren, de enorme zoutvlakte en een opgedroogd koraalrif zo ver als je kan kijken (op 3500+ Meter hoogte...). En dan hebben we nog niet eens de jungle van Bolivia bekeken.
De bereisbaarheid
Hier wint Argentinië dik, want Bolivia loopt hopeloos achter in het voorzien van (met name niet hardcore backpackende) toeristen. Argentinië heeft luxe bussen, goede hotels, tourist info points en algemene voorzieningen. En Bolivia nauwelijks.
Geld
Hoewel de prijzen in Argentinië vrij westers zijn is het geld dat niet echt. Behoorlijke inflatie, soms een loterij of de pinautomaat het doet en altijd een toeslag moeten betalen bij het pinnen. Ook de merkwaardig zeer lange rijen die op willekeurige momenten voor een pinautomaat leken te ontstaan waren niet echt hoopgevend. In Bolivia leek het even net zo problematisch (na aan de grens vier banken zonder succes te hebben geprobeerd), maar als je de juiste bank hebt gevonden (BancoFie) dan gaat het prima. En alles is zo goedkoop (avondeten voor €5 pp) dat je toch niet veel hoeft te pinnen.
Mooiste ervaring van onze reis
Argentinië: staren naar het water (vloeibaar bij Iguazu falls, bevroren bij Perite Moreno en bevolkt door walvissen in Valdes).
Bolivia: natuurlijk de 4 daagse Tupiza - Uyuni tour, maar zeer dicht daarop toch ook de 1,5 uur durende taxirit in La Paz van ons hotel naar een uitkijkpunt over de stad. Eerst vechten om elke centimeter om een kruispunt over te komen en dan door hele straten die een openbare markt, garage of wasstraat zijn geworden rijden naar een prachtig uitzichtpunt over de stad.
Slechtste ervaring van onze reis
Argentinië: denken een wandeling van twee uur te maken in Bariloche om vervolgens door moeizame busschema's en slecht aangegeven paadjes de wandeling uit te breiden naar bijna zes uur.
Bolivia: de heuvel naast ons hotel in Copacabana die een mooi uitzicht over het dorp en Lake Titikaka zou moeten geven. Op 3900 meter nog eens een paar honderd meter klimmen was al een matig idee, maar de bedevaartsplek waar we uitkwamen was smerig, volledig beklad met graffiti en zo te ruiken ook populair als openbaar toilet.
Afijn, Bolivia vonden we prachtig, maar je moet je wel even instellen op basic reizen en dat was na het vrij westerse Argentinië best een cultuurshock. We zijn nu weer een stapje omhoog in de ontwikkeling gegaan in Peru, en we zullen in ons volgende bericht natuurlijk alles over de Machu Picchu vertellen!
Hasta luego!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
