The end of the world...

Van 8 graden zelfs naar 1 graad Celsius én sneeuw! Maar wat hadden we ook anders kunnen verwachten in "het einde van de wereld".

Van te voren hadden we Ushuaia ingeschat als een besneeuwde en ijskoude plek vanaf waar je richting de zuidpool kan gaan. Alleen in de lente (november) bleek het een hele groene plek met prachtige bergen, een geinig stadje vanaf de haven tegen de heuvel op gelegen, met in de buurt een mooi nationaal park met vele wandelroutes en een stoeltjeslift richting een gletsjer voor een spectaculair uitzicht over de vallei (en Ushuaia).

Daarnaast dachten we dat ze er het toerisme "uitbuiten" om overal "einde van de wereld/meest zuidelijk" achter te plakken (zoals "meest zuidelijke stad ter wereld", "meest zuidelijke golfbaan ter wereld", etc.). Maar dat viel behoorlijk mee. We kregen er niet eens een "end of the world" stempel in ons paspoort (zoals door de reisboekjes aangegeven), maar tot Jaap z'n spijt vier lelijke Ushuaia stempels.

Wel hebben we ons de eerst middag goed vermaakt in het museum wat zich bevindt in de gerenoveerde gevangenis, wat 100 jaar geleden als een soort strafkamp werd gebruikt. Hier waren allerlei foto's en verhalen van het ontstaan van het stadje en de geschiedenis van Vuurland.

Het was duidelijk geen hoogseizoen en dus reden er alleen af en toe enkele busjes richting het Parque Nacional Tierra del Fuego (Vuurland). Tot onze verbazing wel ineens de plek waar we allemaal Nederlanders tegen kwamen (voor het eerst deze reis). Maar ja, wat wil je: altijd een reislustig volkje wat ook nog eens vaak gaat wandelen en kennelijk de plek opzoekt met hetzelfde weer als in Nederland. :-)

We hebben een dag genoten van het nationaal park en onze benen uit het lijf gelopen met 1 lange en 4 korte wandelroutes. Het landschap lijkt een beetje op Zwitserland/Oostenrijk met iets meer open vlaktes, maar ook de mooie besneeuwde bergtoppen op de achtergrond.
En gelijk meegemaakt wat ze zeggen over het weer in Vuurland en Patagonië: vier seizoenen in één dag. We hebben regen, zon, (natte) sneeuw en wind gehad, allemaal circa een half uur lang voordat het weer veranderde in een ander weertype.

De dag daarop besloten we onze benen wat rust te geven en zijn we bij het stadje met de stoeltjeslift naar boven gegaan om een stukje door de sneeuw te lopen en een uitzichtpunt te bereiken met prachtig uitzicht over de stad en het Beagle kanaal.

Op onze laatste avond in Ushuaia begon het te sneeuwen, en dit keer niet zoals voorheen even een half uurtje, maar continu. En toen we sochtends wakker werden bleek het nog steeds te sneeuwen.
Gelukkig lag er geen dik pak sneeuw (het waaide ook erg hard) en was de startbaan van het vliegveld vrij voor ons om op te stijgen en richting El Calafate te vliegen. Daarmee na de spectaculaire landing (vanwege het mooie uitzicht en het landen vlak naast de bergen) van enkele dagen ervoor, ook spectaculair opstijgen (maar dan dus om hele anderen redenen). :-)

Volgende keer meer over El Calafate en de Perito Moreno gletsjer!
Veel liefs uit Argentinië!