Whisky on the gletsjerrocks

Het vloeibare natuurwonder van Argentinië (Iguazu) hebben we al gezien. Nu was het tijd voor het bevroren natuurwonder, de Perito Moreno gletsjer. In het toeristendorp El Calafate werden we doodgegooid met mogelijkheden voor een tour, maar aangezien we nog een cadeau tegoed hadden Merel's collega's om op de gletsjer te wandelen bleef er gelukkig nog maar één optie over. Scheelt weer keuzestress!

Opgepikt bij ons prachtige viersterrenhotel (backpacken in luxe, lang leve internetaanbiedingen!), werden we na een flinke busrit gedropt bij de wandelpaden met uitzicht op de gletsjer. Zeer spectaculair om die enorme ijsklompen van soms wel 60 meter groot in het water te zien vallen. Deze gletsjer groeit elke dag 1-3 meter, dus er vallen regelmatig stukken naar beneden en het kraakt en knalt aan alle kanten. Super om te zien en de twee uur die we bij het uitzichtpunt hadden vlogen dus ook om.

De bus bracht ons vervolgens naar de boot waarmee we langs de gletsjer (of eigenlijk ijsmuur van 60-80 meter hoog) naar de overkant voeren. Daar begon onze wandeling (met crampons aan) van ongeveer 1,5 uur over de gletsjer. Geen ingewikkeld klauterwerk, maar wel een paar mooie diepblauwe spleten en een beetje het poolgevoel. Onze jassen kleurden mooi bij de blauwe gletsjer, zie de foto's, met een glaasje whisky on the gletsjerrocks!

Met de boot en bus weer terug eindigde de zeer geslaagde dag! We waren graag nog een keer gaan kijken, maar aangezien het 50 euro pp was om er uberhaupt te komen hebben we de twee overige dagen gevuld met relaxen en een beetje wandelen.

Daarna zijn we met een recordbusrit van 29 uur, deels over de legendarische Ruta 40, naar Bariloche gegaan. Je kan dus wel zeggen dat we Patagonië nu echt gezien hebben.
Later meer over Bariloche en verder!

Hasta pronto!!