Echte natuur

Hoi allemaal!

Gisteren was onze "battle with the leeches"-dag, erg spannend.

Maar laat ik bij het begin beginnen. Jaap had het in het vorige bericht over een reservaat midden in Kuala Lumpur, rondom de KL Tower. Dit ging over een klein stukje regenwoud middenin de stad. Dat was onze eerste encounter met het regenwoud.

Daarna hebben we 2 dagen doorgebracht in de Cameron Highlands. Geen regenwoud, maar wel een en al natuur. Het kostte even wat moeite om er te komen, we hadden om kwart voor 11 sochtends een buskaartje gekocht, en tegen 3 uur smiddags vertrok de bus uiteindelijk pas. Kennelijk had ie op de heenreis vastgezeten in het verkeer.
Halverwege de reis zette de chauffeur de bus aan de kant en liep weg. Waarna een half uur later een vrouwtje kwam melden dat ze op zoek waren naar een nieuwe buschauffeur. Dus dat was opnieuw wachten.
Op zich was het een redelijk luxe bus, en hadden we al bedacht dat we de hele dag aan het reizen zouden zijn, dus heel erg was het niet.

Na een nieuwe chauffeur gevonden te hebben vertrokken we het gebergte in. Voor Fanja en Geert: het was ongeveer zoals de busreis naar Val Sinestra, maar dan met een smaller en slechter begaanbaar weggetje, diepere afgronden en een bus die ongeveer 20 jaar ouder is.
Wel lekker spannend!

De Cameron Highlands is heerlijk koel en je kan er veel wandelen en tours maken langs theeplantages/-fabrieken, butterfly farms, strawberry farms, etc. 1 dag hebben we zelf 2 trails gelopen, wat erg vermoeiend was, en waardoor we ons gingen afvragen hoe vaak ze de paden controleren, want soms was er geen doorkomen aan. Maar het was wel authentiek back to nature. :-)
De tweede dag hebben we een tour gedaan langs die plantages en farms met een gids. En een vijftal engelsen, van wie we leuke verhalen hoorden van waar ze allemaal al geweest waren. 2 van hen zaten middenin een wereldreis, dus die hadden veel mooie verhalen over Zuid-Oost Azie en Australie en Nieuw-zeeland.

Het dorpje Tanah Rata in de Cameron Highlands stelt niet heel veel voor, maar was toch mooi genoeg om savonds te genieten van lekker eten en de zonsondergang.

Na de Cameron Highlands zijn we doorgetrokken naar het echte regenwoud, namelijk de Taman Negara. Dit betekent letterlijk National Park, en is een groot stuk beschermd regenwoud.
De reis was heel leuk, via een 3 uur durende reis in de Jungle train. Dat is de oostelijke spoorlijn die dwars door de jungle heen rijdt, maar wel een stuk minder betrouwbaar en minder luxe is dan de westelijke spoorlijn langs Kuala Lumpur.

We zitten hier in de Taman Negara in een piepklein plaatsje genaamd Kulau Tahan, wat voornamelijk bestaat uit budget hostels en hotels en chalets. Het ligt aan de rivier die door de Taman Negara stroomt, en die rivier is ongeveer de mainroad, dus is het erg leuk om naar alle bootjes te kijken. Vooral vanaf de floating restaurantjes die aan de rand van de rivier liggen.

Aan de overkant van de rivier ligt het Mutiara resort, wat is begonnen als enige verblijfplaats voor toeristen, maar dit is luxe en duur en vooral voor gezinnen.

Gisteren hebben we zelf weer wat trails gelopen. Begonnen met de meest toeristische attractie hier, de Kanopi Walkway, een 400 meter lange touwbrug. Erg grappig, maar dus ook erg toeristisch. We liepen achter vijf heel langzaam lopende Imams, die continu gingen vertellen over de moskeeen die zij allemaal bezochten. Vraag je je af wat die op zo'n touwbrug doen, maar goed. ;-)

De laatste trail was toch wat langer dan we dachten (je vergist je hier snel in de afstand, doordat je continu aan het klimmen en dalen bent, en de paden bezaait zijn met grote boomwortels, dus je loopt ongeveer 2 kilometer per uur max.). En liep ook nog eens langs de rivier. Gezien het de nacht ervoor ontzettend hard geregend had (reactie van de locals hier "tja, het heet niet voor niets regenwoud"), was het pad vol modder en daardoor ook vol met bloedzuigers.
We dachten goed gekleed te zijn met onze hoge trekkingschoenen, hoogopgetrokken wandelsokken en lange broeken, maar kennelijk kruipen die beestjes overal op en tussen en zuigen ze zich ook door je broek en sok heen vast.
Toen we in onze kamer alles uittrokken, begon het bloed van onze benen af te stromen en vond Jaap nog een bloedzuiger op zijn broek.

Voor diegene die tegen bloed kunnen, we hebben er foto's van gemaakt. ;-)

Het bloed bleef ook maar stromen, vooral bij Jaap. Na 2 volbebloede zakdoekjes en 20 minuten zn been onder stromend water houden, hebben we er toch maar een pleister op geplakt. Gelukkig is het maar een klein stroompje bloed en een heel klein wondje, dus het viel allemaal reuze mee.
Maar het was wel weer een avontuur.

Verder is de Taman Negara echt prachtig. De natuur is mooi en het is hier echt genieten. Je ziet allerlei wildlife en je hoort er nog meer. Jaap dacht ook even een aap gezien te hebben, maar het bleek helaas een uit de kluiten gewassen eekhoorn te zijn.
Ondanks de hitte (onder de bomen is het net een sauna, het zweet loopt in straaltjes van je af, zeker bij een beetje inspanning), is het hier wel uit te houden.
Zeker omdat we onze eigen prive chalet hebben (op zich gewoon een simpel houten huisje met een eigen badkamer en een airco, maar toch heerlijk) voor maar 18 euro per nacht (niet per persoon, maar voor de hele chalet).

Wel zijn er dus veel toeristen, waardoor het ons ging opvallen hoeveel mensen een wereldreis van meer dan een jaar maken. Lijkt mij toch niet echt heel leuk om meer dan een jaar zo gehaast zoveel proberen te zien en daarna zowat alles gezien te hebben zodat op vakantie gaan niet meer heel bijzonder is. Maar goed, ik weet niet precies hoe het is om een wereldreis te maken natuurlijk.

Helaas gaan we hier morgenochtend weer weg, op weg naar de Perhentian Islands. Dit hebben we aanbevolen gekregen van veel andere toeristen, het schijnt er super te zijn. Lekker genieten in een resort en op het strand liggen voor een paar dagen. Uitrusten na alle wandelingen.

Bedankt voor al jullie reacties!
En we houden jullie op de hoogte!

Groetjes,
Jaap en Merel