Florida, the sunshine state (?)

Merel wilde naar Harry Potter , Jaap wilde naar Key West! Maar eerst Miami.

Voor de route van Orlando naar Miami hadden we een 'groene' route uitgekozen via een groot meer (Okeechobee Lake) om wat van de natuur te zien (want dat willen we zeker zien Fanja!). We hadden goede ervaringen met zulke routes in het westen van Amerika, die extra mooi zijn en waarmee je veel van de omgeving ziet. Helaas bleek het in Florida wat minder te zijn, de weg was vrij saai, je zag weinig van de omgeving en het meer bleek achter een dijk te liggen. Ook na het beklimmen van de dijk bleek het meer niet echt het omrijden waard. Helaas..
Dus met een kleine onnodige omweg uiteindelijk toch in Miami aangekomen. Toen we in Miami aankwamen kwam er net een wolkbreuk naar beneden, daar waren we natuurlijk niet voor naar Miami gekomen! We zaten in een hotel aan Collins Avenue, een straat achter de beroemde Ocean Drive in Miami Beach. Toen we (het was inmiddels gelukkig al weer droog) een rondje gingen lopen was het dan ook niet zo levendig als we verwacht hadden, beetje verregend blijkbaar.

De volgende dag leek het weer beter te zijn, dus zijn we een rondje door Miami gaan rijden. Downtown, Coral Gables (het 'Bel Air' van Miami), Little Havana, Little Haiti en Miami Beach bekeken. Was leuk om de verschillende wijken te zien, ook wel duidelijk dat de verschillende etniciteiten meer langs elkaar dan met elkaar leven.
Daarna zijn we over Oceans Drive langs alle Art Deco gebouwen gelopen en de opname van de film 'Step Up 4' (waardoor er hordes gepimpte auto's op straat stonden). We weten niet of het door het weer kwam, of dat we teveel buiten het seizoen zitten, maar de sfeer kwam toch niet helemaal over. Er wordt heel erg vastgehouden aan de relaxte jaren 50 sfeer, maar eigenlijk is die er al lang niet meer. Krijgt dus een beetje een nep randje allemaal. We hadden meer een soort 'Who are you kidding' gevoel.
Neemt niet weg dat het toen het donker was geworden wel erg leuk was om weer terug te lopen langs alle neon verlichte Art Deco gebouwen.

De volgende dag zijn we op pad gegaan naar Key West. Het beloofde een supermooie 170 kilometer lange route te worden over een rij van eilanden (de Keys) die verbonden zijn met bruggen. Het weer was goed, maar wederom was de route wat minder mooi dan we verwacht hadden. De seven mile bridge (10 kilometer lange brug) was wel erg mooi, met name omdat het water eronder steeds meer bounty achtig werd. Uiteindelijk aangekomen op Key West hebben we wat gegeten en daarna heerlijk in het zonnetje bij het zwembad van het hotel gehangen.

Elke avond wordt de zonsondergang gevierd op het Mallory Square. Dat betekent een aantal straatartiesten bekijken en met alle andere toeristen op een rijtje wachten tot de zon onder gaat. Helaas zat er aan de horizon een wolk waardoor we de uiteindelijke zonsondergang niet konden zien. Toch leverde de zonsondergang daarvoor wel mooie plaatjes op. We konden wel merken dat op het plein, maar met name in de hoofdstraat het toch een stuk rustiger was dan het zou moeten zijn. Het is dus echt naseizoen waar we in zitten. Veel souvernirswinkeltjes waren gesloten en hadden een bordje in de etalage hangen met 'on vacation'. Figures!!
Wel komt hier op Key West de relaxte sfeer veel beter over.

Morgen gaan we weer terug naar Miami voor de laatste nacht in Amerika. Wel eerst nog Key Lime Cheesecake en conch fritters (gefrituurde zeeslak) proberen te vinden en onderweg willen we nog gaan snorkelen op Key Largo (waren we inderdaad al van plan Geert, we zijn benieuwd!), maar we moeten nog even kijken hoe dat qua timing uit gaat pakken.